به دور از خرد سیاسی

مازندنومه؛لطف الله آجدانی،مورخ و روزنامه نگار:در اینکه دکتر کیومرث نیاز آذری از توانمندی فراوان در مدیریت دانشگاه آزاد اسلامی ساری برخوردار است، تردیدی وجود ندارد.

 در اینکه او را می توان از مدیران توانمند در حوزه مسایل امنیتی و اطلاعاتی استان مازندران  به شمار آورد نیز تردیدی نیست.

اما در اینکه نیاز آذری الزاما در جایگاه استانداری مازندران نیز بتواند یک مدیر توانا و کارآمد باشد،به سبب تفاوت های جدی و اساسی سرشت تفکر و تجربه های مدیریتی او با سرشت تفکر و برنامه های مدیریتی  استانداری، تردیدهای اساسی و جدی وجود دارد.

شاید با توجه به همین واقعیت بود که  وی در یک مصاحبه رسانه ای با صراحت اظهار و ادعا کرد از ادامه حضور در رقابت های میان گزینه های احتمالی نشستن بر روی صندلی استانداری مازندران منصرف شده، تصمیم دارد در دانشگاه  و فعالیت های خود در عرصه مدیریت دانشگاهی بماند؛ تصمیمی که اگر نیازآذری بر آن پایبند باشد،شاید بتوان آن را نشانه صداقت و هوشمندی او دانست.

 صداقت و هوشمندی از آن سبب که نه تنها با تجارب مدیریتی او در حوزه مدیریت دانشگاهی و اطلاعاتی راست می آید،بلکه می تواند مانع پی آمدهای تلخ ناشی ازتبدیل رویای حتما شیرین اما شاید دست نیافتنی استانداری  به یک کابوس تلخ برای وی شود.

حتی اگر نامه ای که از سوی  یک یا چند نفر با عنوان و ادعای کمپین حامیان او خطاب به آیت الله هاشمی در سفر آیت الله  به مازندران نگاشته شده و در آن  کسب حمایت  آیت الله به سود نیاز آذری درخواست شده است ،دلفریب هم باشد،اگر نیاز آذری حتی اندکی هم از هوشمندی سیاسی و اجتماعی برخوردار باشد-که به نظر می رسد برخوردار است- ،ادامه فعالیت مدیریتی خود در دانشگاه یا بازگشت به تشکیلاتی را که سالها در آن حوزه تجربه دارد، بر تلاش برای حضور در استانداری مازندران ترجیح خواهد داد.

 دقت در مفاد و محتوای نامه حامیان نیاز آذری به آیت الله هاشمی ، از بی دقتی نویسندگان آن نامه خبر می دهد.

در این نامه خطاب به آیت الله هاشمی و با انگیزه کسب حمایت ایشان برای استاندار شدن نیاز آذری به روابط دوستی و نزدیکی نیاز آذری با آیت الله استناد و اشاره شده است.

 استناد و اشاره ای که کاربست آن برای جلب حمایت آیت الله هاشمی به سود نیاز آذری، شائبه توسل حامیان نیاز آذری و نویسندگان این نامه به رابطه سالاری را به وجود آورده است؛شائبه ای که هم با شانیت و منش آیت الله هاشمی ناسازگار است و هم با سیاست دولت تدبیر و امید در تاکید بر تحول مدیریت اجرایی بر اساس اصل شایسته سالاری.

 اگر نوسنده/نویسندگان نامه به آیت الله هاشمی اندکی از خرد سیاسی برخوردار بودند، ترجیح می دادند به جای طرح مطالبه خود به استناد روابط دوستی نیاز آذری با آیت الله هاشمی و یا توسل به ادعاهای اثبات نشده کارآمد بودن او در جایگاه استانداری مازندران،به مولفه هایی توسل می جستند که براحراز  و افزایش احتمال کارآمدی نیاز آذری در چارچوب اصل شایسته سالاری دلالت داشته باشد.

دقت کردنی است که هم رییس جمهوری و و هم وزیر کشور در دولت تدبیر و امید به صراحت بر ضرورت توانمندی ناشی از تخصص و تجربه در زمینه دانش و مدیریت اقتصادی به عنوان یکی از ویژگی های اصلی استانداران در دولت تدبیر و امیدتاکید کرده اند.

در چنین شرایطی نمی توان این واقعیت را نادیده گرفت که نیاز آذری هیچ تخصص و تجربه جدی در زمینه مدیریت اقتصادی در حوزه کلان و گسترده تر از یک واحد دانشگاهی ندارد.

افزون برآن ،همان گونه که وزیر کشور دولت تدبیر و امید به صراحت تاکید کرده است،قدرت و توانایی بالا و کافی برای تعامل کارآمد و گسترده با علما و روحانیان،نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی و طیف های مختلف سیاسی و اجتماعی از جمله ویژگی های ضروری و اساسی برای نشستن بر صندلی استانداری است.

 در حالی که عدم حمایت گسترده علما و روحانیان برجسته و مجمع نمایندگان مردم مازندران در مجلس شورای اسلامی و نیز حمایت نکردن ستادهای انتخاباتی رییس جمهوری در مازندران و نیز همراهی نکردن اکثریت شخصیت ها و رهبران جریان ها و تشکل های سیاسی و مدنی اصلاح طلبان و اصولگرایان معتدل مازندران از کیومرث نیازآذری،از این واقعیت خبر می دهد که او و حامیانش باید ترجیح دهند از توانایی های فراوان نیاز آذری در حوزه هایی که او کار کرده یا در مسندی که او هم اکنون در آن قرار و تجربه دارد استفاده شود؛همان گونه که نیاز آذری خود نیز هوشمندانه بر تصمیم خود برای ترجیح  ادامه  فعالیت مدیریتی در حوزه دانشگاهی بر تلاش برای نشستن بر مسند و صندلی استانداری مازندران تصریح و تاکید کرده است.